Hier is iets grappigs aan de hand. Ooit is, vol goede bedoelingen, het etui aangeschaft. Om de sleutels netjes in op te bergen. Zodat ze –bijvoorbeeld– niet los in de tas (dus: vrouw) zouden rondslingeren en –bijvoorbeeld– de leesbril (dus: boven de 40) zouden bekrassen. Maar de bos is gaandeweg te groot geworden voor het etui. Het verloor zijn functie. Ondertussen is mevrouw er gehecht aan geraakt. Sja. Zo gaat het met veel in ons leven. Ooit was iets fijn of aantrekkelijk of handig, en nu zitten we ermee.
Doctor Kie zegt
Take a step back! Het kan geen kwaad af en toe je leven eens tegen het licht te houden. Wat sleep ik mee? Wat kan weg? Vergeet niet: het geluk van vroeger is de vloek van nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten