dinsdag 28 augustus 2012

Remote


















Doctor Kie ziet
Knopjes. Gadgets. Dit bosje is bijna niet meer als klassieke sleutelbos herkenbaar. Alles gaat elektronisch. Op afstand. Detached. En dat is meteen het probleem. Deze persoon (we vermoeden een man) schuwt het rechtstreekse contact. Hij is het verleerd om hands on de wereld bij de kraag te vatten. Hij is, om met Iggy Pop te spreken, een passenger in zijn eigen leven geworden. Eenzaam achter glas ziet hij de wereld aan zich voorbijtrekken.     
Doctor Kie zegt
Break the glass! Stap uit je cocon en get your hands dirty! Zoek iemand IRL op in plaats van hem te liken op Facebook. Ga voor mijn part vrijwilligerswerk doen maar praat met mensen. Daar zit de sleutel tot je levensgeluk. Je ziel zal pas stoppen met dolen als je al je batterijtjes uit je remotes hebt gehaald!
Nagekomen bericht 
Mini-Kie ontving inmiddels deze foto. De drager van de bos schrijft aan Doctor Kie: "Uw haarscherpe observatie maakte dat ik niet langer kon weglopen voor mijzelf (...) Een nieuw leven is begonnen (...) Met heel mijn hart: bedankt Doctor Kie!"

1 opmerking:

Anoniem zei

Lieve doctor Kie, bedankt voor de keyreading. Dit lucht op, geeft ademruimte en ik voel dat mij zoektocht tot een einde komt.
Uw goede advies en haarscherpe observatie maakte dat ik niet langer kon weglopen voor mijzelf..Daad bij het woord voegende heb ik de batterijen weggegooid...een onhandelbare en onwerkbare sleutelbos overhoudende..ik heb mij uitgesloten van mijn eigen leven. Een survival tocht is vandaag begonnen, een die de weg gaat leiden naar een mooi, vol en open leven. En dat dankzij u.

Een van vele werkdagen komt ten einde, mijn auto zal ik niet meer kunnen starten. Een ov chipcard heb ik niet, 25 kilometer zal ik vandaag lopen...door bos en over heide zal ik mijzelf naar huis bewegen..benieuwd wie ik allemaal ga tegen komen vandaag. Ik stel mij open en ga de wereld tegemoet.
Vanavond, als mijn barre terugtocht afgerond is, vervoeg ik mij bij oude bekenden..lang niet gezien en gesproken en hopende op onderdak. Mijn garage wil niet open, het alarm zal afgaan zodra ik mijn vertrouwde plekje weer wil binnen treden. Wellicht, onder neuriën van iggy pop zoek ik mijn onderdak bij de Lauwersgracht...de vaste bezoekers op het trapje aan de achterkant van Musis zullen mijn verwelkomen.....een nieuw leven is begonnen

met heel mijn hart. bedankt doctor Kie.

Een reactie posten